مبانی نظری دیدگاه صاحب نظران در باره عدالت

دانلود ورد با موضوع مبانی نظری دیدگاه صاحب نظران در باره عدالت دارای 43 صفحه و با فرمت .docx و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد صفحه : 43 صفحه
فرمت فایل: ورد .docx و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

بررسی دیدگاه صاحب نظران و پیشینه پژوهش

کوپر1 سه روش را برا ي مرور ادبیات پژوهش بیان نموده است:
? Cooper
مرور تجمیعی یا تلفیقی1که در آن خلاصه‌ی نتا یج تحقیقات پیشین ارائه می‌گردد.
? Integrative review
مرور نظر ي1‌که پژوهش‌گر به تئور‌ي‌هاي موجود در رابطه با موضوع مورد مطالعه می‌پردازد.
? Theoretical review
‌مرور روش‌شناختی1که محقق به معانی و روش‌هاي مورد استفاده‌ی پژوهش‌گر ان پیشین اشاره می‌کند ( نقل از کرسول،‌22-21 :‌1994).


با توجه به بررسی های انجام شده، پژوهشی تاکنون در رابطه با استخراج مولفه های نابرابری آموزشی صورت نگرفته بود و آن چه موجود بود تنها به نابرابری ها و بی عدالتی ها در نظام آموزشی به صورت کمّی و کیفی پرداخته بودند که در ذیل به آن ها اشاره شده است.
در این پژوهش در هر دو بخش پشینه های کیفی و کمّی از روش تجمیعی یا تراکمی استفاده شده است.
در این فصل پس از ارائه‌ی دیدگاه‌ برخی از صاحب‌نظران، ادبیات پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند و پاره‌ای از پژوهش‌های صورت گرفته در این حوزه ارائه شده و در انتها پرسش‌های تحقیق بیان گردیده است.
در بررسی تاریخچه ی برابری و نابرابری به مفهوم عدالت در تاریخ می رسیم. مفهوم عدالت اساسی ترین مفهوم در فلسفه ی اخلاق، سیاست و حقوق است. پرسش های گوناگونی که درباره‌ی اعمال و رفتار و شیوه ی صحیح زندگی و همچنین حقوق و تکلیف و تعهدات افراد در عرصه های گوناگون اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی دولت ها مطرح می شود، همگی در ذیل مفهوم عدالت قرار می گیرند. همچنین ایجاد تعادل میان اهداف مختلف زندگی انسان ها مانند شادی، فضیلت، رفاه، معرفت و نیز ایجاد تعادل میان خواست ها و غایات عمومی و بهره‌برداری متعادل از ثروت و شیوه توزیع آن جزیی از بحث عدالت به شمار می رود. با این‌حال بحث عدالت صرفاً نظری نیست، بلکه اساساً معطوف به عمل است.
مبحث عدالت در همین معنای عملی تر خود با مقولات و مفاهیمی مانند برابری، اخلاق، انصاف و آزادی در می آمیزد.از این رو مفهوم عدالت در معنای گسترده آن با همه ی مفاهیم و ارزش هایی که برای انسان ارزشمند و ارجمندند، پیوندی ناگسستنی دارد. آدمیان در همه ی جوامع همواره در متن برداشتی از عدالت به سر می برند و در همین متن است که شیوه ی زندگی، ارزش ها، هنجارها و روابط آنها معنا می‌یابند (بشیریه، 1382).
در تاریخ پرفرازونشیب و پیچیده ی تفکر درباره ی عدالت و مقولات آن مانند برابری، آزادی و غیره نخست به دیدگاه های ماقبل مدرن درباره ی عدالت یعنی دیدگاه های پیش سقراطیان، سوفسطاییان، افلاطون، ارسطو و غیره می رسیم و سپس بر دیدگاه های عصر مدرن مروری خواهیم داشت. چنان چه می دانیم از دیدگاه های فیلسوفان پیش از سقراط منابع زیادی در دست نیست؛ از این رو نمی توان قاطعانه مبحث عدالت را در زمان پیش سقراطیان به گونه ای شایسته بررسی کرد و پیرامون این مبحث به نتیجه ای دقیق دست‌یافت. اما یقیناً در میان همه‌ی اقوام و ملل گوناگون، اشخاص خردمند و نکته سنج بسیار بوده اند که با گفته های خردمندانه خویش مردم را آگاه می ساختند. در میان یونانیان و حکمای پیش از سقراط این‌گونه دانشمندان نیز بسیار بوده اند. در ذیل به بررسی دیدگاه فیلسوفانی می پردازیم که در باب مساله عدالت نظراتی داشته اند.





2-1- دیدگاه صاحب نظران

2-1-1- پیش سقراطیان :
2-1-1-1- هرقلیطوس (هراکلیتوس)
وی از بزرگان حکمای باستان و از اهل افسیوس است. هرقلیطوس جهان را به رودی تشبیه می کند که همواره روان است و هر لحظه مانند لحظه ی دیگر نیست. وی معتقد است که نسبت به هیچ چیز نمی توان گفت می باشد بلکه باید گفت می شود و شدن نتیجه ی کشمکش اضداد است؛ از این روی هرقلیطوس جنگ در عالم را ضروری می داند و از طرفی معتقد است که باید حد تعادل و تناسب رعایت شود. یعنی به زعم هرقلیطوس عدالت، اعتدال است و بی عدالتی خروج از حد اعتدال. چنان که به جدّ معتقد است اگر چیزی از حد اعتدال بیرون شد، عدل عالم او را به مقام خود بر می گرداند (فروغی، 1388).

2-1-1-2- سوفسطاییان
در یونان باستان انگیزۀ اصلی و اولیه ای که موجب طرح مساله ی عدالت از جانب فلاسفه ی مهم و مشهور آن سامان یعنی ، افلاطون و ارسطو شد، از موضع سوفسطاییان برمی‌خاست. مواضع سوفسطاییانی چون پروتاگوراس، آنتیفون و تراسیماخوس مجادلاتی برانگیخت که سرانجام موجب تنظیم نظری و فلسفی در خصوص عدالت از جانب فلاسفه ی آن زمان شد ( بشیریه، 1382). دستگاه های فلسفی بزرگ پیش از نیمه دوم قرن پنجم با یک نهضت شکاکیت روبه رو شدند که بزرگترین شخصیت آن پروتاگوراس، بزرگ سوفسطاییان بود. لفظ سوفسطایی به کسی اطلاق می شد که امور خاصی را که برای زندگی عملی به کار می‌آمد را به جوانان می‌آموخت و چون برای این گونه آموزش ها مدارس عمومی وجود نداشت، سوفسطاییان به کسانی درس می دادند که توانگر بودند. همین امر باعث شد که تمایل طبقاتی خاصی در آن‌ها شکل بگیرد و اوضاع سیاسی آن زمان این امر را تشدید می کرد. در آتن و بسیاری از شهرهای یونان دموکراسی از لحاظ سیاسی باب شده بود اما عملاً کاری صورت نمی‌گرفت (راسل، 1390). موضع اصلی سوفسطاییان در خصوص عدالت این بود که آن چه معمولاً عادلانه یا ناعادلانه شمرده می شد، وافعیت عینی و خارجی ندارد بلکه نتیجه میثاق ها و رسوم اجتماعی است. به عقیده ی سوفسطاییان هیچ شیوه ی زندی خاصی همواره و در همه جا عادلانه و درست نیست و هیچ اصول عدالتی که مطلقاً و همواره معتبر باشد، وجود ندارد. برخی از سوفسطاییان افراطی تر نیز معتقد بودند که مفهوم عدالت تنها اطاعت از قوانین جاری جامعه است و چون قوانین جامعه در همه جا از جانب طبقه ی حاکمه و به نفع آن طبقه وضع می شود، پس عدالت معنایی جز حفظ منافع اقویا ندارد. تراسیماخوس در همین زمینه این گونه استدلال می کرد که عدالت صرفاً همان منفعت حکام و توانگران است و قانون نیز بیانگر منافع قانون گذار می باشد. بدین صورت سوفسطاییان هرگونه ملاک و معیار عینی و مطلق برای تمییز اعمال عادلانه را نفی می کردند. در واکنش به چنین مواضعی فلاسفه ی یونان به عرضه ی نظریاتی در باب عدالت پرداختند که در ذیل شرح خواهیم داد (بشیریه، 1382).